Üyesi olduğum Köy Kütüphaneleri Oluşturma, Kültür – Sanat ve Eğitim Derneği’nin toplantı gündeminde Atatürk Çocukları Kütüphaneleri’nin 32 kütüphaneden sonra, dernek olarak ilk kütüphanesini Finike Gökbük Köyü’nde açıyoruz sözü sevinçle karşılandı aramızda. Bu güçlü duygu ile sarıp sarmalanmıştım.
Orada bir köy vardı uzakta.. Ben de o uzağa gitmeliydim, bir çeşit kanatlıymışçasına kuşlar gibi örneğin.
Orada yıldız ışığında bir pencere açılacaktı. Bu uzaklığa gülümseyerek..
Gece yarısı otobüsteydik. Otobüsün nabzını duyuyorlar mıydı, geride bıraktığımız evler, duvarlarında pencerelerinde..
Bütün gece gözümü kırpmadım, kendi içimdeki, dışımdaki dostça konuşmalarla.
Küçük ışık pırıltıları kımıldanıyordu, öfkeli karanlığa. Yağmurdan sonra kuşlarla o küçük bulutlar görünüyordu. Sessizce sabahladık, göz kamaştırıcı gün doğmuştu, o eşiz güzelliğiyle Finike’deydik.
Orada, bir el bizi bekliyordu, Gökbük’e ulaştırmak için, minnetle.
İzmir’den açılış için dernek üyelerimiz Sevinç Özküçük, Tahir Eker, Huriye Saraç ve ben oraya vardığımızda kütüphanemiz açılış için bizi bekliyordu.
Belli belirsiz bir zafer gülümseyişi karşıladı bizi, bir de gözleri ile gülümseyen patisi ile merhabası Efe adlı köpek. Sonrasında İçten merhabalar çoğaldıkça, çoğaldı, gönül dolusu ikramlar da.
Dernek Başkanımız Mesut Tim 3 gün boyunca köyde kalıp kütüphaneyi hazırlamış ve bizleri bekliyordu.
Muhtar İsmail Aydıntaş’ın hoşgeldiniz konuşması sonrası Finike Kaymakamı Ergün Baysal, Köy Enstitülü öğretmen Huriye Saraç ve Finike Belediye Başkanı Kaan Osman Sarıoğlu da konuşmalarını yaptılar.
Ben Ferzan Sarpkaya, Tahir Eker ve Nilüfer Açılan Yıldız birer şiirle açılışa renk kattık.
Tören sırasında Mesut Tim, kütüphaneye emeği geçen Mustafa Geyikçi, Aziz Şenel, Senem Açıkgöz ve muhtar ismail Aydıntaş’a derneğimiz adına plaketlerini takdim etti.
Kanyon arasında ki köy şırıl, şırıl akan su kenarında mavi bir bina Atatürk Çocukları Kütüphanesi, karşısında ahşap lokanta. Genellikle ahşap evlerde ömür uzardı.. Ve görkemli çınarlar eğmiş dallarını akan suya.. Dalında çatlamış bir nara gözüm takılıyor, beni burada sizin için bıraktılar dercesine.
Okuyabildiğince kitap, biriktirebileceğin kadar dost.
Belki bu yüzden bütün ışıklar yanmıştır açıkça hükmedilen ne varsa uzaklaştırmak için.
Dönüş sabahı servis beklediğim İzmir peronunda gökyüzünde ilk defa beş köşesi ile gördüğüm, gülümsemesiyle bir yıldızdı beni karşılayan.

TİM MEDYA / FERZAN SARPKAYA