Arka arkaya 2 şiirimsi…
Biraz egoistlik yaptım, kendimi anlattım diyebilirim.
Lakin benim sözlerim aslında başkalarının benim için söyledikleri…
O yüzden ben sadece onları biraz toparladım, sıraya koydum…
Tanıştığım da “Seninle tanıştığıma memnun oldum” diyen biri…
1 hafta sonra “Seni tanıdığım güne lanet olsun” diyorsa…
Demek ki bazı söylemleri hakediyorum…
Kimbilir…

O İNSAN
O MESUT TİM…

bir deli rüzgardır bazen düşünceler
ne zaman nereye savrulacağı belli olmayan
insan yüreğinin taa derinliklerinde(n) esen
bir volkan gibidir insan
ne zaman nerede patlayacağı belli olmayan
hele hele ki bu düşüncelerin sahibi ise bu insan
Peh…
durma yanında, kaç kaçabildiğin kadar
ya da sonuna kadar O’nunla ol…
safkan arap tayının asilliğinde
topraktan kaynayan pınar suyunun duruluğunda
sözleri bir kılıç gibi keskin
başı dimdik
susmayacak
ne sözleri
ne yüreği…

O İNSAN
O MESUT TİM…

BEN İNSANIM…

oturmuş beklerken seni
bir şeyler yazmak geldi içimden
yazamadım
kalemim adeta isyan etti
nedir bu isyan
kime niye neden
şimdiye değin
onlarca yüzlerce binlerce
isyan etti de
ne değişti ki
ve sen ne değiştireceksin
haklıydı kalemim haklıydı
ama bu benim savaşımdı
bu savaş yarım kalmamalıydı
çünkü ben bu savaşı devraldım
ve benden de devralacaklar
biliyorum
hayır dedim kaleme
yazacağım, çizeceğim
ellerimi kırsalar da, bacaklarımı kesseler de
vücudumu lime lime etseler de
yazacağım
çünkü düzen yanlış
gücüm yetmeyebilir
ama
ne olursa olsun
ben bu düzeni değiştireceği
çünkü
BEN İNSANIM…