MESUT TİM
Merhabalar…
Öncelikle Parmak Ucunda Aşk bir aşk hikayesi gibi görünse de, bu romanda aslında yaşadığımız dünyanın bütün sorunlarını masaya yatırmış yazar Damla Aktan.
Ege Denizi’nin iki yakasındaki insanların evliliğinden doğan bir kadın ve bir görüşte başlayıp hüzünle biten bir aşk hikayesini okuyoruz romanın bir bölümünde.
Kadın, iyi bir balerin olmak için her türlü bedensel zorluğu yaşamış ve olmuş.
Ki ikinci bölümde de kendi kızını aynı şekilde yetiştirmiş.
Kızların büyük bölümünün annesine çekiyor olması kadar doğal bir şey yoktur sanırım…
Yüzlerce, binlerce aşk kitabı okusanız sonu ya hüzündür ya mutluluk…
Lakin benim için asıl mühim olan romanın ikinci bölümünde verilmek istenen mesaj – mesajlar…
Aktan; yaşadığımız dünyanın sıkıntılarını adeta kendi sıkıntısı gibi görerek onlarla içiçe olmuş.
Gücü yettiğince onlara destek olmaya çalışmış ve hala çalışıyor.
Romanda kendinin de ifadeleriyle hayal – kurgu ve gerçek yaşam içiçe geçmiş.
Ben, okurken aşk hikayesinin de kendisine ait olduğunu düşündüm birara…
O derece gerçekçi bir anlatım.
İkinci bölümde yine bir yaşam mücadelesi ve aslında sadece “hayatta kalmak” isteyen insanların mücadelesi karşımıza çıkıyor…
İstem dışı doğuyor tüm insanlar.
Lakin bu dünyaya istem dışı doğan, tanrının bir lütfu olarak, insan olarak doğan bu insanlar, sistem içinde eşit şartlarda yaşamakta zorlanıyorlar.
Dünyanın yanlışları – yanlışlıkları da burada başlıyor.
Tabanda tüm insanlar birarada yaşamak isterken, insan eliyle kurulmuş yönetim biçimlerinde var olabilmek ve eşit yaşayabilmek gün geçtikçe zorlaşıyor…
Derinde bunları görüyorum ikinci bölümü okurken.
“Gelin tanış olalım,
İşi kolay kılalım,
Sevelim, sevilelim,
Bu Dünya kimseye kalmaz.”
demiş Yunus Emre yüzyıllar öncesinden.
Ve bizler hala uyanamamışız ki, hala yaşadığımız bu dünya savaş ve açlık içinde.
İzmir’de geçen ikinci bölümde, balerin kadının kızı günümüz sorunları içinde büyüyor ve 2015-2016 yıllarındaki Türkiye’ye şahit oluyoruz.
Kitabın sonunda karşımıza çıkan sürpriz bir birliktelik ise, dünyada insan ve sevgi odaklı bir yaşamımız olursa gerçekleştiremeyeceğimiz hayalimiz olmaz diye mesaj veriyor.
Bu birlikteliklerin çoğalması gerekir ki gerçek anlamda insan olarak yaşayalım…
Bizler hristiyan, müslüman, hindu, ispanyol, türk, amerikalı, alman, japon, azeri, laz, çerkez, katolik, protestan, alevi, sünni değiliz…
BİZLER İNSANIZ…
BİZLER SEVGİYİZ…
Kitabı bitirdiğim de benim usuma düşenler bu ve buna benzer düşünceler oldu.
Hep aynı sözleri biraz farklı sözcüklerle söylüyoruz, söyleyebiliriz…
Sonuç hep aynı yere çıkacak…
Özümüzü bulmaya…
Sadece İNSAN VE SEVGİ…
Kitabın özellikle 116 – 117. sayfalarında Bulut Atlas adıyla, “Tende Sınır Yok” diye başlayan köşe yazısı anlatmak istediklerimizin hemen hemen hepsini anlatıyor zaten…
Damla Aktan’ın da aradığı ve insanların buluşmasını istediği mesajlar sanırım bunlardı…
Herkesin okuması ve okutturması gereken bir kitap diye düşünüyorum…
Paylaşacak sevginiz, bilginiz, çokça da kitabınız olsun…
KİTABI NERELERDEN TEMİN EDEBİLİRSİNİZ
Güzel yazınız için çok teşekkürler Mesut bey…