
Dokuz ay karnında taşıdın beni
Taşırken mutluydun çocuklar gibi
Beni şu aleme getirdiğin gün
Bu DÜNYA senindi yalan mı? Anne.
Her zaman arkadaş oldun benimle
Bazen doktorumdun bazen hemşire
Sırtımda taşısam seni KABE’ye
Yine de hakkını veremem Anne.
Gözünde nur idim başında taçtım
Sevginle yücelip gül gibi açtım
Sana (secde) için her an hazırım
Yeter ki Yaradan emretsin Anne.
Saçımı okşayan parmaklarını
CENNET’i taşıyan ayaklarını
Uğrumda döktüğün gözyaşlarını
Ne olur bir defa öpeyim ANNE.
NEVZAT GÜZELDERE
Annem Perihan Güzeldere’ye…